Jak być uważnym w życiu?
Jak być uważnym w życiu? Hmm….?
Łatwo zadać takie pytanie ale czy łatwa jest na to odpowiedź? Postaram się rozpatrzeć to zagadnienie pod kątem wcześniejszej mnie i obecnej Anety.
Kiedyś, gdy byłam nastolatką zależało mi tylko na dobrych relacjach, raczej poprawnych, bo wtedy życie było beztroskie, bez odpowiedzialności za siebie i innych. Życie płynęło od wiosny do wiosny, od lata do lata i tak dalej. Wcześniej czas płynął bardzo wolno. Długo oczekiwało się na jakieś znaczące wydarzenie. Takim wydarzeniem były święta, wakacje, weekend, uroczystości rodzinne, dyskoteki szkolne, wyjazdy na kolonię lub obóz i można by tu jeszcze kilka innych dodać przyjemnych chwil. Tylko tyle, że kiedyś to wszystko było podporządkowane pod pewien system zasad i reguł. Trzeba było się trzymać w grupie i robić wszystko pod dyktando, tak jak ktoś chciał lub miał taki nakaz aby kierować grupą, żeby nie powiedzieć „stadem”.
Choć wszystko było zależne od czegoś, kogoś, to wciąż czułam jakby to nie było mną do końca. Cały czas, gdzieś w tyle głowy, miałam podpowiadane aby coś innego zrobić. Tak zupełnie po swojemu. Tym czymś były wspólne z kolegami i koleżankami wyjścia nieopodal miejsca mojego zamieszkania nad zbiornik wodny (zalew miejski) z cudowną towarzyszącą naturalną infrastrukturą. Wokół zalewu było coś co sprawiało choć na chwilę oderwanie się od rzeczywistości. Bardzo często wracam właśnie do tych chwil wspomnieniami, gdy mogłam przebywać wśród ekosystemu fauny i flory. Właśnie tam czułam się wolna i beztroska. Zrywałam kwiaty, chodziłam po łące bosymi nogami, słuchałam rechotu żab, śpiewu ptaków, wchodziłam do rzeki dopływającej do zalewu. Rzeka była tak klarowna i przejrzysta, że wszystko można było dostrzec gołym okiem. Uwielbiałam bawić się w naturze. Bardzo cieszyło mnie to, że mam koło siebie osoby, które chciały spędzać ze mną czas w taki sam sposób. Tam była moja uważność całym ciałem i Duchem. Wracałam do domu natchniona i przepełniona radością. Radością na Duszy, która pozwalała mi przetrwać kolejne dni spędzane w „systemie”. Teraz wiem, że moja podświadomość, moja intuicja, prowadziły mnie do tego miejsca od wczesnych wiosennych dni do lata abym mogła tam choć przez moment poczuć prawdziwą Siebie. Siebie, w czystej, niepodporządkowanej, dziewiczej naturze, bez systemu i nakazów.
Od momentu, gdy do naszego świata wkroczyła era Internetu (w latach mojej dorosłości) to otworzyły się nowe drzwi do nowych przestrzeni. Mamy teraz większy i szybszy sposób do otrzymywania wiedzy na tematy, które nas interesują. To tak jakby ktoś chciał w inteligenty sposób udostępnić Nam wiedzę, która była dotychczas niedostępna dla przeciętnego Kowalskiego. Oczywiście wciąż mamy dostęp do łona natury, to się nie zmieniło też i z mojej strony, a dodatkowo mamy dostęp do wiedzy, która poszerza naszą świadomość. Oprócz wiedzy w Internecie pojawiły się też publikacje czy to w postaci książek, czy czasopism na tematy tak zwane „ukryte”. Teraz już nie ma ukrytych tematów, już nie da się zatrzymać tej rozpędzonej "machiny wiedzy". Mamy ogromne możliwości zdobycia wiedzy na różne tematy wystarczy tylko sięgnąć po to i skorzystać, o każdej porze dnia i nocy. I tu w tym miejscu powiem, że potrzebna nam jest uważność. Oj i to bardzo!
Tą uważnością jest nasza Intuicja czyli Pole Serca.
Świat codziennie „zalewa” nas mnóstwem informacji. Informacje starają się prześcigać jedna przed drugą, a gdybyś nie zapamiętał o czym była mowa przed chwilą, to nie martw się, będzie ci to przekazywane tyle razy, aż zapamiętasz na dobre! System już o to zadba! Warunek jest taki, że Ty tego chcesz, ale czy świadomie czy nie, no to jest inny temat. Jednak, gdy masz świadomość o programowaniu umysłu poprzez to co dochodzi do mózgu (w konsekwencji do podświadomości) to masz wybór albo to wyłączyć i nie karmić swojego umysłu tym wszystkim co nie służy albo obok pracy, szkoły po prostu zająć się sobą, swoimi zainteresowaniami, swoim relaksem, zdrowiem i zadowoleniem. W życiu powinien być zachowany balans i harmonia.
To, co nam nie służy to poświęcanie uwagi na wszelkie wiadomości wywołujące w nas negatywne stany emocjonalne o niskich wibracjach (np. lęk, strach, żal, złość, wściekłość, zazdrość). To, co nam służy z pewnością wywołuje w nas pozytywne stany emocjonalne, takie jak.: radość, szczęście, miłość, zadowolenie, uśmiech, wewnętrzny spokój, itp. To są emocje o bardzo wysokich wibracjach i im dłużej będziemy w pozytywnych stanach emocjonalnych tym bardziej wzrastamy i rozwijamy się. Wówczas nasza kreacja jest pobudzona do działania, a nasze wysoko-wibrujące ciało młodnieje i zdrowieje.
Ile wnosisz pracy na codzienne obowiązki wynikające z bycia np. pracownikiem na etacie, uczniem, rodzicem, małżonkiem itd., to tyle samo czasu powinno zająć Ci kreowanie i rozwijanie własnego wewnętrznego świata. Trzeba być świadomym tego "złotego podziału czasu" i żyć uważnie. Jeśli obecna praca dla kogoś jest kreatywna i spełniająca oczekiwania życiowe i duchowe, to jest najlepsze co może tą osobę spotkać aby żyć w harmonii i w balansie. Natomiast jeśli jest inaczej to zadaj sobie szczere pytania: Kim jestem naprawdę?; Co sprawiłoby mi radość?; Czym naprawdę się interesuję?; W czym jestem dobry/a?; Co lubię robić w wolnym czasie?; Czym się interesuję?;
To Ty decydujesz o komforcie swojego życia. Gdy tylko dopuścisz
swoją intuicję do głosu to już wiedz, że jest to pierwszy krok do osiągnięcia sukcesu
w codziennej uważności! Podpowiem Ci jaki jest wskaźnik uważności. Najważniejszym
parametrem jest stan Twojego obecnego zdrowia psychicznego, mentalnego, emocjonalnego, energetycznego,
fizycznego. Jeśli w tych obszarach jest ok?! to ciesz się, że Twoja uważność jest
na bardzo, ale to bardzo wysokim poziomie. Gratuluję Ci!
Pozdrawiam,
Aneta Krężelewska
PS
Zapraszam serdecznie do przeczytania innych ciekawych postów dotyczących kreacji świadomego, zdrowego i szczęśliwego życia. Przy dokonywaniu wyboru tematu, kieruj się głosem serca/duszy/intuicji. Na moim blogu, pn.: "Kreacja świadomego życia" rekomenduję następujące tematy:
Komentarze
Prześlij komentarz